2 Corinthians 6

1از این رو، به عنوان همكاران خدا، از شما خواهش می‌كنيم كه از محبت و رحمت او، نهايت استفاده را بنماييد. 2زيرا او فرموده است: «فرياد تو را زمانی كه درِ رحمتم برويت باز بود، شنيدم. در روزی كه موعد نجات بود، به كمک تو شتافتم.» الان، همان زمانی است كه درِ رحمت خدا به روی شما باز است؛ الان، همان روزی است كه خدا حاضر است به كمک شما بشتابد.

مشکلات پولس

3ما می‌كوشيم به گونه‌ای زندگی و رفتار كنيم كه باعث رنجش كسی نگرديم و مانع كسانی نشويم كه می‌خواهند به خدا ايمان آورند، مبادا ايرادی در خدمت ما بيابند و خداوند را مقصر بدانند. 4در واقع سعی ما بر اينست كه در هر كاری ثابت كنيم كه خدمتگزاران واقعی خدا هستيم. هر نوع رنج و سختی و زحمت را تحمل كرده‌ايم؛ 5شلاق خورده‌ايم؛ به زندان افتاده‌ايم؛ با تهاجم مردم خشمگين مواجه شده‌ايم؛ بيش از توان خود كار كرده‌ايم؛ بی‌خوابی و گرسنگی كشيده‌ايم. 6با زندگی پاک خود، با بينش روحانی و با صبر و تحمل خود، به همه ثابت كرده‌ايم كه ادعاهايمان بجاست. مهربان، با محبت و پر از روح‌القدس بوده‌ايم. 7همواره حقيقت را گفته‌ايم؛ خدا در هر امری ما را ياری كرده است؛ با سلاحهای روحانی كه مخصوص مردان خداست، جنگيده و از خود دفاع كرده‌ايم.

8چه به ما احترام نمايند و چه بی‌احترامی، چه از ما تعريف كنند و چه انتقاد، همواره نسبت به خداوند وفادار می‌مانيم. مردم ما را دروغگو می‌پندارند، حال آنكه جز حقيقت سخنی نمی‌گوييم.

9گاهی همچون افراد بی‌ارزش و گمنام به نظر می‌آييم، اما بسياری ما را می‌شناسند. همواره خطر مرگ ما را تهديد می‌كند، اما هنوز زنده‌ايم و خدا را خدمت می‌كنيم. مجروح شده‌ايم اما از پای در نيامده‌ايم. 10دلشكسته‌ايم، اما در عين حال از شادی خداوند لبريزيم. فقيريم، ولی بسياری را با گنجهای روحانی، ثروتمند می‌سازيم. صاحب چيزی نيستيم، اما همه چيز داريم.

11ای دوستان عزيزم كه در قرنتس هستيد، هر چه در دل داشتيم، به شما گفتيم و محبت خود را به شما نشان داديم. 12اما اگر هنوز هم بين ما سردی هست، به علت كمی محبت من نيست، بلكه در اثر كمی محبت شماست. 13با شما همچون فرزندان خود سخن می‌گويم. دلتان را برای محبت ما باز كنيد و شما نيز محبت خود را به ما نشان دهيد.

رابطهٔ ايماندار و بی‌ايمان

14با بی‌ايمانان پيوند و همبستگی نداشته باشيد. آيا می‌تواند بين پاكی و گناه پيوندی باشد؟ آيا نور و تاريكی با يكديگر ارتباطی دارند؟ 15يا بين مسيح و شيطان توافقی وجود دارد؟ آيا بين يک ايماندار و بی‌ايمان وجه اشتراكی هست؟ 16يا می‌توان خانهٔ خدا را با بتخانه يكی دانست؟ زيرا شما خانهٔ خدای زنده هستيد و خدا در شما ساكن است! چنانكه او فرموده است: «من در ايشان ساكن خواهم شد و در ميانشان اقامت خواهم گزيد، و من خدای آنان خواهم بود و ايشان قوم من.» 17از اينروست كه خدا می‌فرمايد: «از ميان گناهكاران خارج شويد! خود را از ايشان جدا سازيد! به چيزهای ناپاک دست نزنيد تا شما را بپذيرم. 18آنگاه من پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من!»
Copyright information for PesPCB